Rezerwat Las Zwierzyniecki

Grąd Tilio Carpinetum - jest głównym zbiorowiskiem leśnym rezerwatu i zajmuje prawie całą jego powierzchnię. Odpowiada on siedliskowemu typowi lasu świeżego z fragmentami lasu wilgotnemu.
W drzewostanie o pełnym zwarciu dominuje grab. Niewielką pojedynczą i grupową domieszkę stanowią dąb, rzadziej jesion, osika, sporadycznie klon, wiąz pospolity, lipa, brzoza brodawkowata.
Warstwa krzewów wykształcona jest bardzo słabo. W jej skład wchodzą: kalina koralowa Viburnum opulus, porzeczka czerwona Ribes spicatum, dereń świdra Cornus sanguinea, trzmielina zwyczajna Euonymus europaea, kruszyna Frangula alnus, oraz podszytowe egzemplarze gatunków budujących drzewostan.
Dobrze rozwinięta jest warstwa ziół. Wiosna zdecydowanie dominuje zawilec gajowy Anemone nemorosa ze znaczny udziałem zawilca żółtego Anemone ranunculoides, ziarnopłonu wiosennego Ficaria verna, oraz złoci żółtej Gagea lutea. Latem natomiast głównymi gatunkami warstwy ziół stają się gajowiec żółty Galeobdolon luteum, gwiazdnica wielkokwiatowa Stellaria holeostea, podagrycznik pospolity Aegopodium podagraria, dąbrówka rozłogowa Ajuga reptans, prosownica rozpierzchła Milium effusum, szczawik zajęczy Oxalis acetosella, rzadziej inne.
Bardzo słabo rozwinięta jest warstwa mchów, a jej głównymi składnikami są Eurhynchium swartzii i Catharinea undulata. Obecność szmeru gatunków wybitnie żyznych siedlisk (np. złoć żółta, zawilec żółty, czyściec leśny, turzyca orzęsiona i inne) pozwala zaliczyć większość grądów rezerwatu do podzespołu czyśćcowego Tilio-Carpinetum stachyetosum.
W południowo-zachodniej części rezerwatu, znajduje się sztucznie wprowadzony drzewostan sosnowy z licznie występującym grabem, a w podszycie i podroście rośnie również klon, jesion, lipa i dąb. Runo jest tu uboższe w gatunki, brak przede wszystkim gatunków łęgowych. Jest to z jednej strony efekt degenerującego wpływu sosny (zakwaszenie gleby), z drugiej zaś przesuszenia gleb. Obecnie zbiorowiska te odpowiadają podzespołowi grądu typowego - Tilio-Carpinetum typicum.

Łęg wiązowo-jesionowy Ficario-Ulmetum - występuje w północno-wschodnim narożu rezerwatu. Odpowiada on siedliskowemu typowi lasu wilgotnemu.
Drzewostan o dwuwarstwowej strukturze w górnej warstwie złożony jest z dorodnej około 100-letniej olszy czarnej. W dolnej warstwie drzew występuje jesion, klon, grab, wiąz szypułkowy oraz czeremcha. Drzewa te są znacznie młodsze od olszy.
W warstw krzewów występuje głównie czeremcha Padus avium. Niewielką domieszkę stanowią trzmielina zwyczajna Euvonymus europaea, porzeczka czerwona Ribes spicatum, kalina koralowa Viburnum opulus, i jarząb pospolity Sorbus aucuparia.
W bujnie rozwiniętej warstwie ziół, pokrywającej 90% powierzchni, wiosną dominują: zawilec gajowy Anemone nemorosa, zawilec żółty Anemone ranunculoides, ziarnopłon wiosenny Ficaria verna, latem natomiast bujnie rozrastają się: podragrycznik pospolity Aegopodium podagraria, kulik zwisły Geum rivale, niecierpek pospolity Impatirns noli-tangere, wiązówka błotna Filipendula ulmaria i pokrzywa zwyczajna Urtica dioica. Warstwa mchów wykształcona jest bardzo słabo, a jej głównym składnikiem jest mnium undulatum.
Zespół ten występuje w zatorfionej dolinie strumienia na glebie mułowo-torfowej, wilgotnej, a w okresie wiosny podtopionej. Poprowadzenie strumienia głębokim, sztucznie przekopanym rowem znacznie przyśpieszyło spływ wód z doliny i w rezultacie grądowienie łęgu.

Łęg olszowo-jesionowy Circeo-Alnetum - występuje w południowo-zachodniej nieco zabagnionej części rezerwatu. Zbiorowisko związane jest z doliną strumienia i niewielkimi wysiękami wód podziemnych.
Drzewostan budowany jest głównie przez olszę z niewielką domieszką osiki, brzozy brodawkowatej, i jesionu. Podszyt o zawarciu 50% składa się głównie z czeremchy Padus avium, leszczyny Corylus avellana, oraz podrostów jesionu Fraxinus excolsior, grabu Carpinus betulus, i olszy Alnus glutinosa.
Runo bardzo bujne ma charakter ziołoroślowy, z liczną grupą gatunków bagiennych takich jak: przytulia błotna Galium palustre, knieć błotna Caltha palustris, karbaniec pospolity Lycopus europaeus, wiązówka błotna Filipendula ulmaria, rzeżucha gorzka Cardamine amara, ostrożeń warzywny Cirsium oleraceum i tępawa błotna Crepis paludosa. Grupa ta pozytywnie odróżnia opisywane zbiorowisko od łęgu wiązowo-jesionowego.

---