Ukształtowanie się osady

zacuje się jednak, że osada powstała na przełomie XV i XVI wieku, kiedy to dziedzicem nad Białą został w drodze spadku wnuk Jakuba Raczki, a syn Mikołaja /Michny/-Mikołaj Michnowicz Raczkowicz, zwany Bakałarzem z racji studiów w Akademii Krakowskiej. Będąc majętnym sekretarzem króla Aleksandra Jagielończyka i członkiem rady królewskiej dokonał ponownego scalenia dóbr białostockich. Z tego też okresu pochodzi pierwsza wzmianka źródłowa z 1514 r. o dobrach Białystok, a dotycząca zawarcia ugody pisemnej między Mikołajem, a zakonem bazylianów z Supraśla o użytkowanie łąk. W okresie tym istniał już dwór nad rzeką Białą, najprawdopodobniej w rejonie obecnego pałacu Branickich, powstał folwark Białystok, pierwsze wsie chłopskie i bojarskie oraz dwa młyny.

Wówczas to do dworu należały wsie chłopskie Stara Wieś /Stare Sioło, Starosielce, czyli obecnie Ścianka, a nie osiedle o tej nazwie, wcześniej miasto/ i Horodniany /Nowe Miasto/ oraz wsie bojarskie: Miłosze /później Bojary, Sielachowskie/, Parszyce, Ogrodniki Wysokostockie /Bacieczki/, Supraśla /Usowicze/ i Zawady. Stara Wieś wymieniona była 29 marca 1533 roku, kiedy przeprowadzono rozgraniczenia przez namiestnika bielskiego, na prośbę dziedzica, wsi Horodniany. Jednakże zalążkiem przyszłego miasta stało się wyznaczenie miejsca na kościół i na plac targowy w pobliżu dworu.

Po śmierci Mikołaja Michnowicza Raczkowicza dobrami zarządzała w imieniu małoletnich dzieci w latach 1520-1534 wdowa Hanna Świrska, córka kniazia Bohdana Świrskiego. Natomiast po 1534 roku dziedzicem został Mikołaj, po ojcu zwany Bakałarzewicz, jako ostatni przedstawiciel rodu Raczkowiczów.

---