Lasy regionu

Jedną z podstawowych klasyfikacji przyrodniczych, ujmujących w sposób syntetyczny ogół czynników botaniczno-fizjograficznych jest geobotaniczny podział Polski prof. Władysława Szafera. Lasy białostockiej Regionalnej Dyrekcji ulokowane są prawie w całości w jednostce geobotanicznej zwanej Działem Północnym (Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, obszar: Euro-Syberyjski, Państwo: Holoarktyda), sąsiadującym od zachodu i południa z Działem Bałtyckim.

Klimat Działu Północnego charakteryzuje się zwiększającym ku wschodowi kontynentalizmem. Wiosna rozpoczyna się tutaj później, zima jest znacznie mroźniejsza, a jesień wcześniejsza niż w głębi kraju. Średnia temperatura roczna np. okolic Olecka wynosi 5,9 C, zaś liczba dni z przymrozkiem - 140. Amplitudy roczne rosną ku wschodowi przekraczając wszędzie 20 C i sięgają 70 C. Temperatury maksymalne i minimalne sięgają od +3,5 do -35 C. Opady roczne wahają się w granicach 500-650 mm.

W składzie gatunkowym lasów najbardziej dynamicznie dotychczas rozwijał się świerk, wykazując także tendencję rozprzestrzeniania się ku południowi. Świerk jest w tym dziale gatunkiem drzewa stosunkowo ekspansywnym na siedliskach średniożyznych, jego konkurencji nie może się oprzeć nawet sosna, która może utrzymać się na tych siedliskach głównie dzięki protekcji człowieka. Brakuje tutaj gromadnego występowania takich gatunków drzew jak: buk, jodła, dąb bezszypułkowy, jawor.

Dział Północny został podzielony na cztery krainy: Mazursko-Kurpiowską, Suwalsko-Augustowską, Biebrzańską i Białowiesko-Knyszyńską.

Południowa, południowo-zachodnia i częściowo środkowa część RDLP w Białymstoku, położona jest w Dziale Bałtyckim. Ten fragment jest uboższy w gatunki drzew, bowiem leży już w tzw. pasie bezświerkowym. Fakt ten ma duże znaczenia dla gospodarki leśnej obszaru.

---